فضه بلاغی

فضه بلاغی، (درگذشته ۱۲۸۰ ق.) از زنان عالمه و دارای اجازه روایت شیعه. ملا فضه دختر احمد بلاغی، همسر حسن بلاغی و مادر محمدجواد بلاغی، است. او، قرآن و عربی را پیش پدرش آموخت و فقه و اصول را از علمای خاندانش فرا گرفت و به او اجازه روایت دادند. فضه، به تدریس اصول و فقه و حدیث اشتغال داشت و بعضی از طلاب در درس‌هایش حاضر می‌شدند. برخی از علما کتاب القوانین را به اعتبار اینکه مؤلفش به وی اجازه داده بود، بر او قرائت می‌کردند.

سیدحسن صدر در تکملة أمل الآمل گفته است:

«فضه، زنی فاضل بود که در مقابل نوشتن کتاب اجرت می‌گرفت و گذران زندگی او و همسرش از این راه بود. بعضی از کتاب‌هایی که نوشته موجود است؛ مثل کشف الغطاء که در جمعه ۳ ذی‌القعده ۱۲۴۹ ق. نوشتن آن را به پایان رسانده است. فضه بلاغی، در سال ۱۲۸۰ از دنیا رفت.»

پانویس

منبع

• الامین، حسن، مستدرکات اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف، بی‌تا.
• غروی نایینی، نهله، محدثات شیعه، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، چاپ دوم، ۱۳۸۶ش.